Test: Kawasaki Ninja 1100 SX SE

Dat zul je dan net hebben, juist op het moment dat op zaterdag middag in Barcelona tijdens de sprintrace van het laatste MotoGP weekend de ontknoping in de titelstrijd kan vallen zit ik zonder Wifi en internet hoog boven de wolken op een vlucht van Amsterdam naar uitgerekend Barcelona om de Europese persintroductie van de nieuwe Kawasaki Ninja 1100 SX in Catalonië bij te wonen opDe Ninja 1100 SX SE. Zeg nou zelf, da's toch een plaatje? exact dezelfde locatie waar onlangs ook de Kawasaki 1100 Versys is geïntroduceerd, een regio met ontelbare bochten en magische bergpassen en meestal ook nog wel lekker weer, zeker vergeleken met het druiligere en koude weer thuis. 

Het is zeker echter niet enkel de omgeving die me aanspreekt, het is vooral de motor me die enthousiast maakt, de nieuwe Kawasaki Ninja 1100 SX! De voorloper van deze nieuwe Ninja, de Ninja1000 SX heb ik 2 jaar geleden nog uitgebreid aan de tand gevoeld en na er meer dan 1000 km door Nederland, Duitsland en België mee te hebben gestuurd, gevolgd door nog eens 2 dagen op circuit Assen, was ik toen al reuze enthousiast! En het 1100 model, dat voor 2025 nieuw op de markt wordt gebracht, belooft meer verfijning, verbeterde technologie en een nog veelzijdigere rijervaring dan zijn voorganger, dus kom maar op!

De Kawasaki Ninja 1100 SX is dus de nieuwste iteratie in Kawasaki's populaire en vrij unieke sport/touring segment. Deze sport/touring motorfietsen combineren de dynamiek en agressiviteit van een krachtige sportmotor met de praktische en comfortabele eigenschappen van een toermachine en sinds de introductie van de Z1000 SX in 2011 - inmiddels zijn we al bij de 5e generatie aanbeland(!) - heeft Kawasaki eigenlijk verdacht weinig directe concurrenten gehad, tot de komst van de Suzuki GSX1000GT enkele jaren geleden daar wat verandering in bracht, maar toch bleef de Ninja 1000SX daarbij wel de benchmark! 

Tekst: Ron Huijs
Fotografie: Kawasaki

So, what’s new?

De veranderingen van de nieuwe Ninja 1100 SX situeren zich voornamelijk onderhuids, want het is vooral het 4 cilinder lijnmotorblok waar de nodige aanpassingen zijn doorgevoerd om het enerzijds aan de nieuwste euro 5+ normering te laten voldoen, maar anderzijds werden de aanpassingen ook doorgevoerd om het motorblok nog verder te verfijnen voor het gebruik in het sport/tour segment. Ondanks dat de 1000 SX al beschikt over een smeuïg en sterk motorblok, heeft Kawasaki er voor gekozen om De Dolomieten het Mekka voor motorrijders? Dan ben je nog nooit in dit deel van Spanje geweestvanaf lage toeren tot royaal boven het middengebied de nieuwe 1100 SX nog meer power en koppel te geven. Dit werd bereikt door het slagvolume van het nieuwe motorblok te vergroten van 1043cc naar 1099cc (3mm langere slag) waarbij de nokkenassen wat milder werden ontworpen. Dankzij de iets mindere kleplift in combinatie met een zwaardere krukas resulteert dit in duidelijk meer koppel (113 Nm) en toegenomen vermogen in nagenoeg het volledige toerengebied. Het maximale toerental werd 500 toeren verlaagd en met deze motorconfiguratie heeft men wel iets ingeboet op het topvermogen, dat lichtjes zakt van 142 pk naar nu 135 pk, maar aangezien op straat de digitale toerentellernaald het meeste vertoeft in de toerenkelder en het middengebied is dat een begrijpelijke keuze. Ook is de versnellingsbak verhouding van de 5e en 6e versnelling wat verlengd waardoor je bij 100 km/h in deze versnellingen een kleine 500 toeren minder draait dan voorheen, hetgeen het brandstofverbruik ook wat laat dalen. Euro 5+ weet je nog? 

Zoals het een goede fabrikant betaamt werd er ook geluisterd naar de kritische noten die de gebruikers van de 1000 SX hadden over de quickshifter, en dus werd er een nieuwe verbeterde quickshifter ontwikkeld die nu vanaf 1500 toeren kan worden gebruikt voor het zonder koppeling zowel op- als terugschakelen, waarbij de soepel bediende assist en slipper koppeling uiteraard is gebleven. Voor het aansluiten van bijvoorbeeld je smartphone is de Ninja 1100 SX nu ook standaard voorzien van een, laat ik het wat voorzichtig uit drukken, zeer klungelig op de linker stuurhelft aangebrachte USB type C aansluiting, ongetwijfeld erg praktisch maar nondeju wat is me dat een lelijk gedrocht, Qua afstand maakt 't niet uit, en afstanden is deze Ninja sowieso niet vies vaniets wat ik persoonlijk direct zou (laten) verplaatsen onder het stuur of in de topkuip. En last but not least, kun je nu ook (weliswaar met een abonnementje) de Rideology app spraakgestuurd bedienen.  

Waar nagenoeg altijd bij de ontwikkeling van een nieuwe versie ook het uiterlijk wordt aangepakt – helemaal als ‘ie ook nog eens een nieuwe naam krijgt – heeft Kawasaki dit bij de Ninja 1100 SX achterwege gelaten. Buiten een iets andere kleurstelling, de motor is beschikbaar in vier kleurencombinaties waaronder het prachtige Emerald Blazed Green/ Metallic Diablo Black heeft Kawasaki bewust niets aan het uiterlijk veranderd. Nu hebben de scherpe lijnen van de Ninja 1000 SX, nog altijd een eigentijdse en agressieve supersport style uitstraling, en compleet met de full- LED-technologie koplampen met hun bijna intimiderende blik maken ze onmiskenbaar deel uit van de sportieve Ninja familie. En om eerlijk te zijn is er helemaal niks mis met deze looks, maar enkele (subtiele) optische aanpassingen om de 1100SX duidelijk van zijn voorganger te onderscheiden zouden mijns inziens vooral marketing technisch wel op zijn plaats zijn geweest, maar wie ben ik hè?! 

Wat gelukkig ook is gebleven is de relaxte zithouding en ook de zeer praktische manueel in 4 standen verstelbare kuipruit, waarom heeft eigenlijk niet elke fabrikant dit? Ook het rijwielgedeelte bleef onveranderd, maar dat stond al op een hoog niveau met o.a. de volledig instelbare 41mm Kayaba voorvork met dubbele 300mm schijven en het stijve 5-delig gegoten aluminium lichtgewicht aluminium
Het ruitje is supereenvoudig in hoogte te stellen. Stevige handgrepen waar je ook de koffers aan monteert

Best druk met al die knopjes, maar wel intuïtief. Display is zeer fraai en overzichtelijk (en instelbaar)

Foeilelijk gewoon, dat USB-laadpunt. Rechter armatuur is een stuk simpeler

Zo ziet 't eruit vanuit het zadel. Nog net genoeg ruimte links voor de smartphonehouder

Geef de fotograaf de vrije hand... Zithouding is niets op aan te merken twin tube frame dat over en niet naast het motorblok loopt, waardoor de motor prettig smal aanvoelt en je makkelijk je knieën kunt klemmen. En uiteraard ontbreken ook aan de achterzijde de mooi vormgegeven handgrepen niet, die tevens dienst doen als ophangsysteem voor de optionele zijkoffers (inhoud 28 liter en max 5kg per koffer). 

Uiteraard beschikt de nieuwe 1100 ook over een volledige en uitgebreide electronica pakket compleet met 6-assige IMU, in 3 standen +OFF  instelbare Traction Control, een ABS systeem compleet met bochten ABS, electronische cruise controle, 2 powermodes (Full of Low), 3 rijder modes Sport, Road, Rain met daarbij in het systeem vastgelegde rijhulpen en een heuse Rider mode waarin je zelf de rijhulpen naar persoonlijke voorkeur kunt selecteren en vastleggen, of zelfs helemaal kunt uitschakelen zoals bijv. TC OFF. De instellingen kunnen makkelijk vanaf de linker stuurhelft worden uitgevoerd en alles is vervolgens overzichtelijk weergegeven op het 4,3” full colour TFT scherm dat meerdere lay-outs kent, met een witte of zwarte achtergrond die zich daglicht afhankelijk automatisch aanpast.  

Als echte primeur is de nieuwe Ninja 1100 SX nu voor het eerst in een SE (Special Edition) uitvoering verkrijgbaar is, en het is ook deze SE editie die voor ons klaar staat om te testen. De SE editie is van een aantal extra opties voorzien die de standaard SX uitvoering niet heeft, zoals stalen remleidingen en Brembo 4.32 Monobloc remklauwen, een volledig instelbare S46 Öhlins achtershock met losse draaiknop voor de veervoorspanning (zo’n ‘pre load adjuster’ heeft de standaard versie overigens ook) en niet geheel onbelangrijk zoals je dadelijk zult lezen, in 3 standen instelbare handvatverwarming.

Rijden maar!

We beginnen de zondag al in alle vroegte, stipt 8.15 uur is er een korte briefing en kan ik voor het eerst mijn been over het zadel zwaaien van een van de nieuwe Ninja 1100 fietsen die netjes opgelijnd voor het hotel zijn geparkeerd. Met slechts 7 graden op de thermometer is het aan de frisse kant, maar goed en wel vertrokken komen we al snel in wat mist terecht die wat hardnekkiger blijkt dan gehoopt en maar niet op wil trekken. Sterker nog, het wordt alsmaar erger en uiteindelijk komen we in dichte mist terecht die hardnekkig tussen de bergen blijft hangen. Tenminste, ik denk dat we tussen de bergen zitten, Ben trouwens verdomd blij met die handvatverwarming. Knetters, wat kan het hier koud zijnwant er is geen hand voor ogen te zien. “Een klein uurtje rijden naar de foto en filmlocatie”, is ons bij vertrek verteld, en dat blijkt lang genoeg om het stevig koud te krijgen in deze mistige nattigheid waar de temperatuur als snel naar 6, 5, 4 en naar 3 graden zakt, waarbij in het TFT een waarschuwingslampje oplicht i.v.m. mogelijke gladheid. Uiteindelijk zakt de temperatuur zelfs terug naar 2 graden en ben ik nog nooit zo blij geweest met handvatverwarming. Het was wel even proberen in welke stand deze moest worden geschakeld, maar in de hoogste stand was het nog net te doen met mijn zomer handschoenen. Het manuele windscherm werd in meerdere posities geplaats om zo toch de maximale luchtstroom op mijn helm te krijgen in de hoop dat dit de waterdruppels en de condens zou wegblazen, maar in dichte mist ligt het tempo niet bepaald hoog en rest me niets anders om na talloze wrijfpogingen maar met het vizier open te rijden. 

Als na ongeveer een uur in die ijzige kou met nog een 20 meter zicht, waarbij ik langzaam het (mist)water van mijn waterdicht jack naar mijn niet waterdichte jeans voel sijpelen, we totaal verkleumd bij de fotolocatie zijn gearriveerd trekt als een wonder de mist hier gelukkig langzaam op en ontwaart er zelfs een voorzichtig zonnetje aan de hemel, godzijdank. De eerste runs op de speciaal voor ons afgesloten bergpas boden met nog wat nattigheid maar vooral de nog erg lage buiten- en asfalttemperatuur weinig grip, maar zelfs in de sportmode met Full power en TC in de laagste stand word ik geen enkele keer verrast. Met dank aan het standaard Bridgestone S23 rubber dat zelfs in deze omstandigheden Maar goed, het belooft straks 17° te worden, dus de vooruitzichten zijn goedecht een weerwaarde blijkt! Met alle plichtplegingen die bij zo’n persintroductie horen duurt het tot na de lunchpauze voordat we een navigatiesysteem op de motor krijgen geplaatst, met wat zou blijken de mooiste route die ik ooit heb gereden. En dat terwijl het kwik inmiddels al is gestegen naar 17 graden.     

Het eerste uurtje rijden gebruik ik om de toercapaciteiten van de Ninja 1100 SX SE zoals deze uitvoering volledig heet te ervaren, dus lekker relaxt en schakellui over de binnenwegen zoeven waarbij ik de toerenteller bewust onderin hou. Dit is het gebied waar deze groene jongen al in uitblonk, maar dat nu nog verder verbeterd is. De 1100 stelt hier allesbehalve teleur. Het blok draait fluweelzacht en biedt echt in alle versnellingen zoveel souplesse en trekkracht, dat ik rotondes in 4^e versnelling kan nemen en zelfs stevige bergop secties in 5e of zelfs 6^e versnelling kan rijden. Hier deed de vorige 1000 versie het ook al niet slecht, maar de 1100 doet er duidelijk voelbaar nog een schepje bovenop, wat een genot om mee te rijden! De nieuwe quickshifter functioneert probleemloos, zelfs bij lage toeren op- en terugschakelen en elke schakelbeweging verloopt met veel gevoel en uiterst soepel, een waar genot om mee te rijden. 

De motor op hellingshoek brengen gaat ondanks dat het geen lichte motor is (ca 235kg rijklaar) als vanzelf en oneffenheden worden door het rijwielgedeelte met speels gemak gladgestreken. De extra balansgewichten die op de stuureindes en voetsteunen zijn geplaatst zorgen er ook voor dat de motor nagenoeg trillingvrij door het Catalaanse landschap zoeft en met de relaxte en comfortabele zithouding zou ik dit uren kunnen volhouden. Maar ik wil uiteraard ook het sportieve kantje nog
Het blok was al fantastisch en is nu nog fantastischer. Aandrijving is enorm soepel

Mocht je de standaard kachelpijp spuuglelijk vinden, Akra biedt uitkomst

De verschillen van de SE-versie: Öhlins achtershock en Brembo remmen

Instelbare vering, uiteraard. Hoe je de 1100 van de 1000 onderscheidt? Nou, ahh... zo dus testen en selecteer daarvoor de Rider modus zodat ik de TC kan uitzetten, en… er ook geen wheeliecontrole meer is. 

Ook het stevigere werk vindt de 1100 allemaal prima, de gasreactie is zeer direct en als je het gas stevig opendraait word je niet alleen getrakteerd op een mooi en agressief inlaat geluid, maar ook de uitlaat sound klinkt dan een pak sportiever en luider, erg leuk in een bergachtige omgeving waar verder bijna niemand op de weg blijkt te zijn. Haarspeld bocht uitkomend in 2e, even de koppeling erbij en de Ninja vertrek als een dolle bergop met het voorwiel hoog in de lucht. Kijk, zo kan het dus ook. De bergroute is een aaneenschakeling van bochten en de motor staat hier maar amper rechtop, het is echt van de ene bocht in de andere duiken met tussendoor een snelle blik op de navigatie om het verloop van de bochten al wat te kunnen inschatten. 

De 1.099cc vierinlijn klimt vlot in toeren en het vermogen bouwt zich heel geleidelijk en voorspelbaar op. Het merendeel van de route doe ik nu in 2^e en 3^e versnelling, met regelmatig de toerenteller naald tot in het rood, en ik kan niet zeggen dat ik verschil in topvermogen met de vorige editie echt merk. Ik schakel veelvuldig en vooral hoog in de toeren voor zowel een maximale acceleratie evenals al remmend extra motorrem te hebben, en ook nu gaat het schakelen probleemloos met de quickshifter. En zelfs bij het ietwat stevigere stuurwerk, waarbij het rijwielgedeelte wat bruter en minder vloeiend wordt belast, stelt de vering niet teleur, Ik had nu ook thuis op de bank MotoGP kunnen kijken. Neehhhen nadat ik al rijdend via de handige verstelknop de veervoorspanning van de Öhlins achterveer nog wat heb verzwaard stuurt de Kwaak zeer direct en met veel gevoel als het spreekwoordelijke mes door de boter. 

Er liggen her en der nog wel wat vochtige plekjes waar de laaghangende zon vandaag nog niet heeft geschenen, en het is enkel op deze plekken dat de voortreffelijk werkende Bridgestone S23 banden al stevig raggend het gripniveau dreigen te verliezen, maar zelfs dan laat de motor zich makkelijk opvangen en controleren. Een beetje druk uit de banden laten voor wat extra grip had ongetwijfeld ook nog wel wat geholpen maar die behoefte heb ik geen enkel moment gehad. De Brembo remklauwen geven een stevige en goed doseerbare vertraging waarbij je de Kawasaki ook nog eens prima hard en laat een bocht kunt inremmen zonder dat de motor zich al te veel opricht. Een van de bergpassages is zelfs zo mooi, en uitdagend en het stevig potje sturen met de Ninja werkt zo verslavend, dat ik besluit linksomkeer te maken om de zojuist gereden sectie nog een extra keertje “aan te vallen”!

Conclusie

Het is zelfs al wat schemerig en daarmee ook alweer wat frisser geworden als ik einde middag moe maar voldaan de Ninja voor mijn laatste kilometers terug richting het hotel stuur. Ik pak nog even een truitje uit een van de zijkoffers (erg praktisch en totaal niet storend zelfs tijdens het sportief rijden), klik nog even de handvatverwarming aan, en al zoevend op de cruise control geniet ik van het Als je dit ziet snap je toch niet waarom tegenwoordig alles hoogpoter is wat de klok slaat?Spaanse landschap dat me vandaag op de mooiste najaarskleuren heeft getrakteerd terwijl ik nog net het laatste streepje zon achter een bergtop zie verdwijnen, hoe idyllisch kun je het treffen. 

Het duurt niet lang voordat bij mij de vraag op komt welke motor naar keuze ik zou kiezen, mocht ik deze route nog eens mogen rijden. Nou, daar hoef ik niet lang over na te denken, dat zou ik zonder enige twijfel opnieuw met deze Ninja 1100 SX SE doen, want wat is deze fiets allround goed. Ik ken geen betere fiets die comfort en sportiviteit zó goed weet te combineren, en dat maakt het tot een waar genot om te rijden. Geen overkill aan op straat onbruikbaar vermogen wat de meeste motoren lastig en nerveus te rijden maakt, maar strak en stabiel sturend met meer dan voldoende power om je kostelijk te amuseren. 

De Kawasaki Ninja 1100 SX bewijst zich dus absoluut als een waardige opvolger in de sporttoer-serie. De SE-variant tilt de prestaties en luxe naar een nog hoger niveau, wat hem aantrekkelijk maakt voor rijders die net dat beetje extra willen. Of je nu een sportieve rit wilt maken of op zoek bent naar een comfortabele toermotor, de Ninja 1100 SX stelt zeker niet teleur, Kawasaki heeft wederom een topper afgeleverd in het sporttoer-segment! Ik kijk nu al uit naar een herhaling van onze megatest van 2 jaar geleden, inclusief uitstapje op het TT-circuit. 

Zeer complete fiets - meer heb je niet nodig, soepel én sterk, quickshifter, handvatverwarming

Die USB-lader - serieus? Mist en kou in de morgen, volgende met zadelverwarming?

Technische gegevens