Dubbeltest: Kawasaki Z125 en Ninja 125

En daarmee vult Kawasaki ook mooi het eigen kwartet aan, waarmee het aanbod komt op 125cc, 400cc (ook nieuw), 650, 900 en 1000. Oh, dat zijn er vijf. Maakt niet uit, zie het als een bonus. Of joker, om in termen te blijven. Belangrijkste is: vinden we leuk! En als aller- extra bonus kun je ook direct kiezen tussen de naked Z of de sportieve Ninja. Net als bij de concurrentie gebouwd op precies dezelfde basis, maar dat maakt niet uit. Bovendien is er weldegelijk verschil: de kuip, clipons of een recht stuur en een andere zithoogte. En dat maakt echt fors uit. 

Tekst: Vincent Burger
Fotografie: Kawasaki

Extra aantrekkelijk

Juist die keuze maakt het aanbod extra aantrekkelijk. Want wat heb je liever, een naked of een motor met kuip? Het is er allebei, dus kun je nu hoe dan ook een Kawa kopen, ongeacht die keuze. Maar het is natuurlijk wel lastig… daarom heeft Kawasaki er zelf de hashtag #thetoughestchoice aan gehangen, eentje die wij ook voorgelegd krijgen. Want wat vinden we zelf het leukste? Diep verscholen achter de kuipruit voor optimale stroomlijn, ik ben een beest!Om dat uit te vinden rijden we afwisselend met beide motoren, in wat zo’n beetje het walhalla voor lichte motoren kan zijn: de wegen rond Malaga. Voor ons een plus; voor Nederlanders misschien iets minder. We hebben niet eens de topsnelheid kunnen achterhalen, daar was eenvoudigweg geen weg recht genoeg voor. 120 haal je wel, meer ook, maar hoeveel? 

Het idee is natuurlijk stik voor de hand liggend. Niet alleen omdat er nog geen 125 was in het groene kamp, maar ook voor de motivatie vanuit de beoogde koper: als je op een Kawa je rijles volgt, is de kans nou eenmaal groter dat je ook een Kawa koopt. Tenminste, als ‘ie bevalt (en daar zijn we nu voor hier). Maar behalve het ‘bij je merk blijven’ is er ook nog iets als ‘familietrouw’, wat blijkbaar niet betekent wat we hier net beschreven hebben, maar meer je eigen familie: Jeans check, casual jas check, ik ben een prototype beginnend bestuurderals je vader, moeder, broer, zus, oom of tante een bepaald merk rijden, is de kans groot dat je ook naar datzelfde merk toe getrokken wordt.Maar ja, stel dat er al een ZX-10 en Z900 in de garage staan… nou ja, dat is nu dus opgelost met de Z en Ninja 125. Tadaa.

Wat als eerste opvalt is hoe serieus de klasse nu eindelijk genomen wordt. Niks goedkope eindmontage, niks kleine uitvoering van wat het had moeten zijn, maar gewoon een normaal formaat, deftig afgewerkte motor. Oké, ze zijn een stuk smaller dan hun grotere familieleden, maar dat is ook best logisch. Een bredere machine zou echt nergens op slaan; beeld je een Z900 in met een blokje als dit… dat gaat ‘m niet worden. En zou ook veel te zwaar worden, de machines zijn nu nog 146 en 148 kilo, dat is ruim voldoende voor de 11 kW
Als je nu nog zegt dat je de overeenkomst niet ziet... display is summier, maar voldoende

Nog geen LED voor de kleinste, maar dat zal niet lang duren. Zadel is in twee diktes verkrijgbaar

Het Performancepakket heeft een Arrowpijp. Zegt genoeg, toch? die ze produceren. Het is ook niet anders; dat zijn nu eenmaal de regels.

Foto’s zeggen veel, maar kunnen ook sjoemelen. Maar als je deze twee in ’t echt ziet, valt pas op hoe serieus ze zijn. Het zijn van alle kanten serieuze motoren, met serieuze afmetingen. En dat is goed, want wij worden er ook niet kleiner op. Vervolgens komt het slimme: natuurlijk is het grootste deel identiek: het nieuwe buizenframe, het blokje en de prestaties, de tank, eigenlijk alles wat ’t een rijdende motor maakt, behalve het uiterlijk. Dat is voor de Ninja zo veel mogelijk gebaseerd op de rest van de Ninjafamilie, de gelijkenissen zijn dan ook duidelijk, tot aan de kleurstelling aan toe. En daarnaast hebben we de Z, die daarentegen is overgoten met Sugomi, net als diens grotere broers. Daarbij hebben we dus ook clipons voor de Ninja en een recht stuur voor de Z, maar ook –en dat is ergens wel opvallend- een verschillende zithoogte. Dat komt dan wel weer puur uit het zadel dat voor de een wat dikker is dan de ander, maar dan nóg. En oh ja: wil je dat veranderen; ze zijn uitwisselbaar. En bovendien los te koop als onderdeel van het Ergofit systeem. Een 125cc op maat… daar moet de concurrentie nog mee komen. 

Afwisselen maar...

Maar niet voordat we hiermee de binnenwegen achter Malaga hebben bedwongen. Dus stappen we afwisselend op de naked en de Ninja, om uiteindelijk toch eens de score op te maken. Of althans, dat willen de medewerkers van Kawasaki graag weten, want de meningen zijn bepaald verdeeld. Wie net op de Ninja heeft gereden, kiest voor de Ninja, wie het meest in het Vanuit deze hoek zie ik er helemaal niet zo reusachtig uit joh! Is dat effe een meevaller!zadel van de Z heeft gezeten, kiest voor de Z. En ze hebben ook echt andere rijeigenschappen. Op de Ninja ben je nog het meest de puistige puber die nog overal zijn uiterste best doet achter het ruitje weg te kruipen en alles als een circuit ziet, op de Z gaat het toch wat speelser. Natuurlijk kun je daar ook vlot mee, je bent nagenoeg even snel: wat de twee kilo gewichtsvoordeel voor de een doet, doet aerodynamica voor de ander, maar verder is het vooral knap close en een kwestie van persoonlijke voorkeur. En niks zo wisselvallig als een persoonlijke mening. Maar toch: wil je strijden, wil je echt vloeiend rijden, oefenen aan je skills en (voor je gevoel) op het allerscherpst rijden, dan is de Ninja misschien nog net even wat bevredigender, maar de wendbaarheid en het gevoel dat je écht de baas bent en je motor in elk hoekje kunt vouwen, dan is de Z gewoon je ding. 

Opvallend is daarbij dat de twee echt anders aanvoelen. Dus dat stuur en die dertig millimeter zithoogte doen écht wat. Of het dan komt doordat we direct van de een naar de ander overstappen of niet is onbekend, maar het stuur van de Z valt daarbij op alsnog steeds erg vlak, meer dan bij een grotere Z. Maar ja, dat kan dus de referentie zijn. Wat wel echt leuk is, zijn de clipons van de Ninja: geen half werk met een geïntegreerde kroonplaat, maar echte clipons die echt ónder de kroonplaat bevestigd zijn. Net als andere supersports en ‘zoals het hoort’. Dat is dus hoe serieus Kawasaki de motoren neemt. 

Een vedergewicht (de motor ja) en een slingerende Spaanse weg... wat wil je nog meer?

Dat de vering niet instelbaar is, kunnen we best mee leven. Kostenkwestie en bovendien: het klopt best aardig. Een goed compromis, zeker als je bedenkt dat een beginnend bestuurder zich veel meer kan concentreren op het bijslijpen van zijn of haar rijvaardigheid en plezier in het rijden. Als je al ergens over klagen mocht, zouden het de gemonteerde Dunlops worden.
Sugomi voor de Z. Doet 't wel. Display is exact hetzelfde als op de Ninja

Klein, maar dapper motorblokje. Spoilertje doet veel voor het overallplaatje

Aan de remmen kun je zien dat er toch ergens bespaard moest worden. Maar ze hoeven natuurlijk ook maar weinig gewicht te kunnen stoppen, dus dat mag Niet het toonbeeld van grip, maar waarschijnlijk gaan ze wel echt lang mee. Nou zijn Spaanse wegen in de winter ook gewoon koud en glad als de zon er niet op staat, als de temperatuur eenmaal omhoog gaat is er al een stuk beter mee te rijden, maar toch is een kleine marge wel zo handig. Zeker als je later op de dag weer terug richting Malaga rijdt en merkt dat de wegen in de stad, aan de kust nog een stuk minder grip bieden. Maar daarbuiten kun je er wel echt flink veel uit halen.

Meer dan het blokje aankan, bijna. Nou is 15 pk maar 15 pk en dat zal niet veranderen, dus dan moet je het wel ergens uit halen. Uit jezelf voornamelijk. Rempunten, schakelpunten en sturen zullen je beste vriend zijn en maken meters verschil. Gelukkig is er nog iets van een powerband, maar die ligt wel hoog en is nog steeds niet zo breed als bij een zwaardere motor. Doe het goed en je wordt beloond. Doe het net iets minder en je wordt genadeloos afgestraft door al je vrienden die je lukraak voorbij schieten. Maar om je te helpen zijn er de prima op maat gemaakte remmen in voor- en achterwiel. Natuurlijk gebruik je die zo min mogelijk, maar het geeft een goed gevoel te weten dat ze er zijn en hun werk goed doen.

Tussenstand: geef mij toch de Z maar… het verschil is gewoon klein en dan ben ik toch maar de realist die de meeste 125’jes uiteindelijk in de stadsjungle ziet, waar het voordeel van een kuip en clipons nog een stuk kleiner wordt. 

Maar dán...

Dag twee en Kawasaki heeft nog een verrassing in petto. Na een busritje van ongeveer een uur worden we gedropt bij een heus kartcircuit waar ons nog eens een programma te wachten staat. Voor de Z125 een ‘handling course’, voor de Ninja het circuit. En dat had ik ietsje onderschat… in de briefing vooraf was vermeld dat voor deze introductie casual kleding was toegestaan, waarbij ik dus veronderstelde Omkijken tot je nek het uitschreeuwt... waarom stopt men hier eigenlijk mee zodra ze hun rijbewijs hebben?dat het waarschijnlijk gewoon een iets opgepept ritje zou worden, vergeleken met het gedeelte van de eerste dag. Klinkt ook logisch, ‘voor een 125’je’. En plots sta je oog in oog met niemand minder dan kersverse supersport 300 wereldkampioen Ana Carrasco en staat er een 1-op-1 ‘masterclass’ op het programma. Domme eikel. Maar het is niet anders, dus ik maak er wat van.

Bovendien ben ik wel in het voordeel op de handling course, bij wel heel erg bekende mensen: het zijn mijn vrienden van Moto Gymkhana Nederland, speciaal ingevlogen om de pers uit heel Europa kennis te laten maken met deze sport. Alleen wordt het nu even geen Gymkhana genoemd, omdat dat toch net wat te gevoelig lag bij de Japanners die het idee goedkeurden. Boeiend, dit is bekend terrein en hier vind ik een spijkerbroek en jack wél meer op z’n plaats dan een vol leren pak. Het is even wennen op de Z, vooral het kleine vermogen houdt de snelheid laag, maar aan wendbaarheid zal het echt niet meer liggen. Of anders toch maar het circuit op? Maar dan volgende keer wel met leren pak, dumboAls je dit kunt, stel je dan eens voor wat dat betekent in een file, dichtgeslibde hoofdstad of op je eigen parking. En het werkt: menig collega stapt wild enthousiast van de Z af, als hij/zij al af wil stappen. 

Door naar het echte werk. Circuit. Ninja. Supersport kampioen. Doen we effe. Eerst met z’n viertjes achter Ana aan, per ronde afwisselend. Het is net een wielrenwedstrijd… en daarna de hoofdact: een heuse 1 op 1 ‘masterclass’. Vier ronden: eerst vooraan, dan twee ronden achter en tot slot nog een ronde voorop. Maar wat ik ook doe, ik kan maar weinig draai vinden. Of dat nou komt door m’n kledingkeuze, eigen vaardigheden (terwijl het daar juist om ging), het geworstel toch alles uit de 125 te halen wat er in zit, de banden of m’n ontbijt is niet bekend, maar echt spectaculair is het niet. Je kunt me nog meer wijs maken, voorlopig rij ik wél vooropTerwijl mevrouw Carrasco om je heen rijdt alsof het Jonathan Rea zelf is. Wat nou ‘je rijdt als een meisje’? Kon ik dat maar! Terwijl zij haar machine achteloos een hoek insmijt, zet mijn voorwiel op een willekeurig moment een stap opzij en ben ik de rest van de show m’n met moeite opgebouwde vertrouwen weer totaal kwijt. Verdraaid.  Als we naderhand nog eens bespreken wat er nou gebeurde en wat zij denkt dat ik beter kan doen (vooral veel meer body language) voegt ze nog toe dat ook bij haar de banden niet meer grip geven, maar dat ze daar gewoon vrolijk schijt aan heeft. Ja mooi… Enige wat ik kan bedenken is dat ik ’t nog maar eens dunnetjes over moet doen. 

'Nee, ik hou niet zo van die klikpedalen, ik ben al een paar keer met fiets en al omgepleurd'

Conclusie

Met de nieuwe tweeling zet Kawasaki een belangrijke stap voor instappers. Het merk kan nu ineens meedoen en een goed alternatief bieden binnen de 125cc tombola. Strak idee daarbij is dat je dan ook nog eens kunt kiezen tussen de naked Z en de gestroomlijnde Ninja, waarbij onze voorkeur uiteindelijk toch (nog steeds) uit gaat naar de Z, maar niet zonder te benadrukken dat de Ninja er werkelijk niks voor onder doet. Wie wil, neemt gewoon de motor die hij of zij het liefst wil hebben. En geef nou toe, zo’n Ninja smoelt ook gewoon echt. En stel je nou nog eens voor dat je hier een #22 Carrasco replica van maken zou…

Technische gegevens